- aureolar
- aureolar
Se conjuga como: amarInfinitivo:
Gerundio:
Participio:aureolar
aureolando
aureoladoIndicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.aureolo
aureolas
aureola
aureolamos
aureoláis
aureolanaureolaba
aureolabas
aureolaba
aureolábamos
aureolabais
aureolabanaureolé
aureolaste
aureoló
aureolamos
aureolasteis
aureolaronaureolaré
aureolarás
aureolará
aureolaremos
aureolaréis
aureolaránaureolaría
aureolarías
aureolaría
aureolaríamos
aureolaríais
aureolaríanTiempos compuestos comunes pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.he aureolado
has aureolado
ha aureolado
hemos aureolado
habéis aureolado
han aureoladohabía aureolado
habías aureolado
había aureolado
habíamos aureolado
habíais aureolado
habían aureoladohabré aureolado
habrás aureolado
habrá aureolado
habremos aureolado
habréis aureolado
habrán aureoladohabría aureolado
habrías aureolado
habría aureolado
habríamos aureolado
habríais aureolado
habrían aureoladoSubjuntivo presente imperfecto futuro yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.aureole
aureoles
aureole
aureolemos
aureoléis
aureolenaureolara o aureolase
aureolaras o aureolases
aureolara o aureolase
aureoláramos o aureolásemos
aureolarais o aureolaseis
aureolaran o aureolasenaureolare
aureolares
aureolare
aureoláremos
aureolareis
aureolarenImperativo presente (yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)-
aureola
aureole
aureolemos
aureolad
aureolen
Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.